support

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Ευκολα
με προσφερω στο τιποτα,λιγο λιγο
καθε μερα ξοδευω κομματια σαρκας για τα τερατα μου
δε νικαω, δεν ξυπναω, δεν ξεχναω τιποτα.
παλι η ιδια σιωπη,η ιδια κραυγη που δεν φτανει ουτε στ αυτια μου.
ποσεςφορεςακομα; χωρις ανασα οι θανατοι μου
Και ολοι οι φοβοι μου που αφηνω να με καταπιουν
για να μπορουν να με ξερασουν μετα,
μαζι με τα δακρυα και την αντοχη μου,
γινονται θεοι κι εγω παλι η προσφορα
Για ποιον;
ποιο τιποτα με χωραει ολοκληρη;

ποσοακομαχωριςανασα;