support

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

το Νόημα

Είναι αυτό που δε μπορείς ακριβώς,

που υπάρχει μια σειρά αλλά δε θυμάσαι ακριβώς-  είναι

το ακριβώς, που δεν ήθελες να γίνει έτσι 

Και δεν κάνω πλάκα, ή τουλάχιστον, τις περισσότερες φορές που κάνω, μιλάω σοβαρά απλά φοβάμαι 

ότι οι υπότιτλοι κλέβουν πάντα κάτι από το νόημα 

ή κάνουν σπόιλ για το τέλος  

Και δε μιλάω πάντα προσωπικά, οι αντωνυμίες όπως και τα επιρρήματα, συνήθως είναι για να μπερδεύουν, και οι περισσότερες συζητήσεις και λέξεις

μπορούν να περιοριστούν σε ένα μπουκάλι μπύρα, στα δύο ή στα τρία ή στα έξι-αυτό σε επίθετα: ξεκάθαρο και ειλικρινές.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα τα βάζουμε όλα κάτω και τα μετράμε, εθισμένοι στον απολογισμό και τις καταλήξεις, χωρίς αυτό να έχει και σημασία, αφού τέτοια μέρα,

ο,τι μαζέψαμε και ο,τι επιτρέπεται να κουβαλήσουμε στη μια χειραποσκευή μας, το αφήνουμε ποτ στη μέση του τραπεζιού,

κι ελπίζουμε σε μία κατάληξη, σε μία ήττα, χωρίς αντωνυμίες και επιρρήματα, ένα νόημα

χωρίς νουμεράκια και λίστες αναμονής, χωρίς σειρές, λεπτομέρειες και ονόματα,

μόνο να φτάσουμε ελαφρότεροι στην επόμενη μέρα.

Η ζωή σε περίληψη- όχι προσωπικά- η ζωή σε περίληψη είναι να περάσεις από το σβηστό τσιγάρο στο αναμμένο, είναι όσο περιμένεις το 0.59 να γίνει 0.01, είναι όλες οι περιττές αντωνυμίες και επιρρήματα που θα θελες να έχεις χρησιμοποιήσει αλλά

-σπόιλ αλέρτ: είχαμε πιει λίγο παραπάνω

Στη μια τσάντα που σου επιτρέπεται να πάρεις μαζί σου, δεν έχεις τίποτα, τόσα χεριά και άδεια μπουκάλια μπύρας και νουμερακια αναμονής, είναι άχρηστα,

και γαμωτο, πάντα άχρηστα ήταν- μόνο που τώρα δεν έχω χώρο και λίγο μετράω  τα εκατοστά μου, κάνω οικονομία στον αέρα που εκπνέω, κόβω τα νύχια και τα μαλλιά μου να μη βαραίνω, διπλώνομαι στα δυο και στα τρία και στα έξι

και δεν ξοδεύομαι, σωπαίνω, και δεν κλέβουνε οι υπότιτλοι κανένα νόημα, γιατί το νόημα ήταν ένα από την αρχή:  την τελευταία φορά που βρεθήκαμε

(δεν σου το είπα ποτέ) περίμενα, κι όταν δεν κοιτούσες, έβαλα στην τσέπη μου τα δάχτυλά σου

και τα πήρα μαζί μου, στο κρεβάτι. Σπόιλ αλέρτ:

κάθε φορά που έχω καιρό να γράψω, φοβάμαι ότι δε θα ξαναγράψω ποτέ- δεν κάνω πλάκα, πήρα τα δάχτυλά σου και μπήκα κάτω από την κουβέρτα

και για να τελειώσω: το νόημα είναι να τελειώσεις, πριν σου τελειώσει το οξυγόνο