support

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Αγρυπνία και νηστεία

Ξαπλώνω, κλείνω τα μάτια, περιμένω να με πάρει ο ύπνος.

Εν τω μεταξύ, καθαρίζω το σαλόνι, τα πάντα, βάζω σκούπα κάτω από τα έπιπλα, ξεκρεμάω τις κουρτίνες, τις πλένω, κατεβάζω τα κάδρα και ασπρίζω τους τοίχους, μαζεύω τα ρούχα από τους καναπέδες και ξεσκονίζω τα τραπέζια

Κάνω καφέ. Στο μπρίκι. Παραδοσιακά.

Καλώ όλους μας τους φίλους, λέω μαζευτείτε, έχω καινούριες ιστορίες να σας πω
Και βρίσκω το πιο ωραίο φόρεμα για μενα και το πιο καταθλιψιάρικο φεγγάρι για τη νύχτα

Έρχονται, λένε ωραίο το σπίτι σου -όμορφη είσαι,ναι, κουνάω το κεφάλι.
Πίνουμε όλοι καφέ,σκέτο, πικρό, όπως πρέπει – μ αρέσει αυτή η γεύση γιατί δε μοιάζει μ’εσένα – και με κοιτάνε

Ζητάνε να τους πω. Ιστορίες. Ιστορία. Τη γνωστή.

Ένας, με ρωτάει αν έχω κουλουράκια για τον καφέ, τον πέθανε η πίκρα. Όχι, λυπάμαι- νηστεύω.

Σε νηστεύω. κανονικά, κανονικότατα, με νερόβραστα γαμήσια τα σάββατα και αλάδωτους μεσημεριανούς καφέδες .

Θα σε νηστέψουν και οι φίλοι μας τώρα, και το τραπέζι που ακουμπούσες τα τσιγάρα σου και το πάτωμα που έπεφταν ψίχουλα από τα χέρια σου και οι τοίχοι και η νύχτα
Γι αυτό την έντυσα και έτσι όμορφα άλλωστε .

Ζητάνε, λοιπόν, την ιστορία – ‘’πάλι;’’λέω, ‘’πάλι’’, λένε

Εσύ μόνο δε ζητάς- γιατί;

Ζήτα μου – σε παρακαλώ. Ζήτα μου

κάτι , δεν ξέρω

ζήτα μου δανεικά για να πάρεις βιβλία, ζήτα μου τις πιτζάμες σου πίσω, σταμάτα με στη μέση του δρόμου και ζήτα μου να σου κάνω ψιλά για να πάρεις εισιτήριο, ζήτα μου πρωινό,μεσημεριανό, βραδινό, ζήτα μου

τον εαυτό μου.

Τους λέω την ιστορία, λίγο αλλαγμένη όπως πάντα- πώς τους κάναμε έτσι εθισμένους στα χάπι εντ;
Φαίνονται ικανοποιημένοι. Ωραία.

Να σωπάσουμε και λίγο, θέλω να κοιμηθώ.
Ξέριες, είναι τώρα καιρός που σε αγρυπνώ, δεν κουράστηκα βέβαια, μόνο οι σκέψεις μου μούδιασαν από την ακινησία

και σα να με βαρέθηκε λίγο η νύχτα. Και οι φίλοι σου.

Δεν τους αφήνω να φύγουν, ας έχω κάποιον δίπλα μου να μου ζητάει

Νηστίσιμα μόνο, βέβαια. Πικρά. Δίνω.

(όχι,

Ποτέ τον εαυτό μου- μια μέρα θα ρθεις να μου τον ζητήσεις πίσω. τον φυλάω στο κουτί σου κάτω από το κρεβάτι μου,δεν θα δυσκολευτείς)

Δίνω και τους διώχνω, πρέπει να κοιμηθώ τώρα, λυπάμαι. Έχουμε αγρυπνία αύριο
δεν μπορώ να εμφανιστώ με μαύρους κύκλους πάλι.

Και το σπίτι θέλει καθάρισμα. Το σαλόνι, οι κουρτίνες, οι τοίχοι τα χαλιά εγώ η πόλη.
Αύριο μπορεί να γυρίσεις.


Πρέπει να τα βρεις όλα τέλεια.