support

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Κι έτσι, γίναμε όλοι ευάλωτοι στο χάδι
και τριγυρνάμε με ανοιχτές πληγές που στάζουν αίμα, ονόματα και καύλα
από στενό σε στενό
ζητιανεύοντας νερό και επιδέσμους.
ευάλωτοι- σαν τα νεογέννητα στο άγγιγμα της μάνας 
σαν τους ναρκομανείς στα χέρια του θανάτου, 
στο τίποτα, εδώ που ο χρόνος κοστίζει ακριβά.
τα βλέμματά μας είναι εκρήξεις και οι λέξεις τέρατα που περιμένουν να βγουν από το κεφάλι μας 
και κάθε άγγιγμα ξερνάει πόνο και αστέρια.


μη μιλάς, μην ανάβεις τα φώτα, μην σωπαίνεις. 
ευάλωτοι πλέον-και μένουν μόνο αυτά τα αστέρια..   

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

δεσμοι

Το πρόβλημα είναι ότι πάντα έριχνα τις άγκυρές μου στον ουρανό
και τώρα
δεν έχω τίποτα να με κρατάει κάτω.