λασπη.

Να λοιπόν-

εγώ που δεν είχα τίποτα-

βρέθηκα με δυο κομμάτια λάσπη στα χέρια μου

κι ανάμεσα στα δόντια ένα σφυρί

και δεν ξέρω

να προσπαθήσω να χτίσω πάνω στα παλιά

ή να τα γκρεμίσω κι αυτά;

ή, πάλι, με τη λάσπη,

να χτίσω την ψυχή μου στο κορμί μου

να την φυλακίσω, να μην χαθεί όπως βολοδέρνει;

εγώ που δεν είχα τίποτα

μπορώ να χω τα πάντα

αρκεί να βρω κάπου να τα χωρέσω.