support

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011


Ωραία,λοιπόν,άνθρωπε…τώρα που ξέρεις, τώρα που έβγαλες από πάνω σου τα λέπια και τις οπλές, ήρθε η ώρα να μάθεις την αποστολή σου για σήμερα.
Σήμερα θα μας διασκεδάσεις. Μην είσαι αχάριστος, το χρειαζόμαστε.. παραδέξου ότι μας αξίζει..
Εντάξει. Σήμερα πρέπει να μας δείξεις ότι είσαι άνθρωπος, πρέπει να μας κάνεις να το πιστέψουμε. Να ξεριζώσεις την καρδιά σου και να μας την δώσεις και μεις θα την πετάξουμε στον ‘Αδη για να την συνθλίψουν τα σφάλματα και να παίξουν οι τιμωρημένοι,που ξέχασαν πώς είναι να έχεις καρδιά- κι ύστερα θα την πάρεις πίσω και θα στάζει αίμα και ιδρώτες, θα βράζει, το κρέας της θα κρέμεται, δεν θα λάμπει πια. Πρέπει όμως να τη βάλεις πίσω γιατί είναι πάντα η δική σου καρδιά και ναι,θα ναι άσχημη- κι εμείς θα την παρατούσαμε στα σκουπίδια στη θέση σου, αλλά τώρα δεν έχεις τίποτα άλλο, κι αυτή είναι η ανταμοιβή σου γι αυτό.
Δεν θα χεις να τα βάλεις με δαίμονες και με τέρατα και με ζώα της νύχτας, με θηρία ή αγγέλους…γιατί είσαι άνθρωπος και δεν σε φοβούνται. Αρκεί που φοβάσαι εσύ τον εαυτό σου.
Αρκεί που ένιωθες πιο ασφαλής όταν είχες κέρατα και τρίχωμα,όταν μπορούσες να καταστρέψεις μάντρες με τη δύναμή σου και να το σκάσεις, όταν έσκαβες τρύπες στο χώμα με τις πατούσες…παρά τώρα που σου αφήσαμε μόνο μια καρδιά.


Και θα γεννηθείς πάλι από την αρχή όπως κάθε μέρα γεννιέσαι ξανά και ξανά, φτύνοντας αίμα από τη μήτρα της μάνας σου-τη μήτρα του σύμπαντος- και θα πάρεις πάλι τη θέση σου-το πιόνι και ο παίκτης. Σ αυτό το σύμπαν που δεν θυμάται πότε σε έκανε ούτε πως, και αδιαφορεί αν μεγαλώνεις γυμνός.

Εμπρός λοιπόν! Συνέχισε να ξύνεις τις σάρκες σου τη νύχτα για να βρεις που κρύβεται ο χρόνος και συνέχισε να τρυπάς την καρδιά σου για να βλέπεις στο σκοτάδι – κι εμείς θα σε ανταμείψουμε. Δεν είμαστε αχάριστοι, ποτέ δεν ήμασταν.

Όλα είναι τελικά σχετικά,δεν νομίζεις;
Ποιος είναι ο θεός και ποιος ο άνθρωπος
-συνέχισε να το πιστεύεις αυτό.

Κοίτα…Βλέπεις το γκρεμό μπροστά σου; Εκεί θα βουτήξεις όταν τελειώσεις με τα όνειρα της μερας.
Όχι, μη φοβάσαι. Χωρίς καρδιά δεν παθαίνεις τίποτα.

Συνέχισε όμως να τρέμεις τα ζώα και τους δαίμονες και τη φύση και τους ανέμους. Συνέχισε να τρέμεις τη φωτιά, τους αγγέλους, το χρόνο…
         Γιατί αυτό που θα σε καταβροχθίσει στο τέλος, είναι το κενό
                             στην ίδια σου την καρδιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου