support

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Τα γράμματα μας και οι λέξεις 
που δεν κράτησαν την κατάλληλη απόσταση    
τώρα έχασαν και την επιφάνεια 
και βλέπουν μόνο μέτρα και δευτερόλεπτα 
Αποστάσεις αλκοολικές και ώρες μαστουρωμένες 
που ξυπνάνε τις  νύχτες 
για να βρίσουν τους γείτονες για τη φασαρία 
για τα φώτα 
για την αγάπη 
Γιατί σκούζουν τα βράδια στις ταράτσες 
για την αγάπη 
και φτάνει το σήμα από τις κεραίες των τηλεοράσεων και των ραδιοφώνων 
υγρό και πληγωμένο 
Αποστάσεις και χρόνια 
που δεν έμαθαν ποτέ να μετράνε 
που δεν έμαθαν να γράφουν 
και να σιωπούν 
μόνο να φωνάζουν έμαθαν 
για να μας διώξουν 
από τους τοιχούς που κολλάμε το σώμα μας 
και γλείφουμε την υγρασία από της πέτρες και τα τούβλα 
μέχρι τα χείλια μας να ματωσουν.
Δε μετράνε δε γράφουν δε σιωπούν 
Διορθώνουν το σήμα από της κεραίες, καθαρίζουν τους τοίχους 
από κομμάτια χεριών χειλιών και σωμάτων που τελείωσαν 
διψασμένα 
πίνουν και καπνίζουν τον φόβο μας.
Και πάλι ξυπνούν και βρίζουν για τα φώτα 
και τη φασαρία που κάνουν οι ταράτσες 
όπως τις  βαράει ο ηλιος  και ο πόθος μας 
Ο ήλιος τελικά 
κι αυτή η διψά 
όπως κολλάω το σώμα μου στον τοίχο σου 
τα γράμματα μου και η φασαρία μου 
κι η υγρασία που στάζεις στο κεφάλι μου.
 Κι όσο κοιμάσαι θα σηκωθώ 
να διορθώσω το σήμα από της κεραίες να σβήσω τα φώτα 
και να βρίσω τις στέγες,
μόνο σιωπή να μείνει στον κόσμο 

αφού η διψά μου 

δεν σε κρατάει ξύπνια.



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου