support

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Είμαστε άνθρωποι κι είμαστε γεμάτοι λάθη
Αν ανοίξεις το κεφάλι μου θα βρεις μόνο αυτό
Στιγμές που προσπαθώ να μετανιιώσω ή να μου σθγχωρήσω ή να αλλάξω
Τα σωθικά μου σαπισμένα από τα λάθη μου
και τα λάθη των άλλων πάνω μου

Τίποτα δεν συγχωρείται

Αντιστέκομαι στην ανάγκη μου να σπάσω σε κομμάτια
και να πετάξω από πάνω μου
όλα αυτά τα τρομακτικά όνειρα που μου φόρτωσαν
τους φόβους που σέρνονται σαν σκουλήκια στο στομάχι μου
τα λόγια που ξεριζώνουν τα νύχια μου και ρίχνουν πάνω ξύδι και αλάτι

Λάθη
γεμάτη λάθη

και εγώ θέλω να βάλω φωτιά σε ότι έχω μέσα μου
να κυλιστώ στα ψέματά μου να λερωθώ με λάσπη να καταπιώ σε δόσεις τον θάνατο των άλλων από τα λάθη μου
-όχι να λερωθώ , να βουλιάξω στη λάσπη μου

Γιατί

γαμάω


όσα μπορούν να με αγαπήσουν;


...

αυτά τα λίγα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου