μου λες συνεχεια να παψω να πιστευω οτι φταιω
κι ομως
αν οχι εγω,
ποιος;
καποιος πρεπει να φταιει
καποιος πρεπει να αναλαβει την ευθυνη για την ανθρωποτητα
η την ευθυνη για τις βροχες, τα λεωφορεια που δεν προλαβαινεις και τα ξεθωριασμενα χρωματα
κι εσυ λες δεν φταιω εγω
θελει, λες, χρονο
και ποτε εισαι ελευθερος;
εννοω, ελευθερος στ αληθεια - ενα τιποτα- ενα μπαλονι μισογεματο ελαφρυ που ισα ισα ανασηκωνεται απο τη γη
ποτε;
υποθετω δεν εισαι
κι οι σκεψεις μπαλονια ειναι κι ισα ισα ανασηκωνονται απο το κεφαλι σου ωρες ωρες κι επειτα καθονται παλι πισω βαριες και ασκοπες
ελευθερος
γινεται;
δεν ξερω.
κι αμα τα συννεφα θολωσουν
δεν ξερεις που να κοιταξεις για να βρεις ουρανο.
κι αυτο μονο καλο δεν ειναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου